Mona Kasten

Mam problem z tą książką. Z jednej strony to fajna młodzieżówka z wątkiem kryminalnym z drugiej strony mamy aspekt magiczny, na który autorka miała pomysł ale nie umiało go ugryźć. Zoey przez cały życie była wychowywana na następczynie swojej matki. Miała zasiąść w radzie, miał się w niej przebudzić dar do leczenia ludzi, w końcu miał wyjść za mąż za Beau kolejnego przyszłego członka rady. Zanim ów wielki dzień nadejdzie Zoey uczęszcza na podstawowy wydział w Akademii Everfall. Tyle, że wszystko się zmienia na balu kiedy to bohaterka odkrywa, że jest banshee. Przenosi się do innego akademika gdzie musi nadrobić dwa lata nauki. I tu zaczyna się mór problem z tą książką. Po pierwsze w czwartym rozdziale dowiadujemy się, że w szkole jest druga banshee "która ma już mnóstwo ofert pracy". Więc ok logiczne by było, żeby Zoey dostała jako mentora właśnie tą drugą szyszymorę, która by jej wyjaśniła co dokładnie oznacza jej dar, jak może się objawiać itd. Niestety autorka totalnie olała sprawę i przydzieliła jej za korepetytora Dylana żniwiarza, który jednym dotknięciem potrafi wyrwać z człowieka duszę czyli totalnie przeciwny talent. Po drugie świat i sama szkoła. Nie wiemy gdzie jesteśmy tylko tyle, że możemy przechodzić na stronę śmiertelników. Czyli chyba coś jak Thorn u Jadowskie. Szkoła też mało wyrazista. Są pobieżnie opisane trzy lekcje, na których nie dowiadujemy się nic co Zoey może zrobić ze swoim darem. Jest w szkole ale jak używać swojej mocy musi odkryć sama. Samej magii też praktycznie nie ma. I po trzecie moc banshee. Wszyscy się jej boją, uciekają od Zoey jakby była chora a przecież on nie odbiera życia tylko przewiduje czyjąś śmierć. I może przewidzieć to na tyle szybko, żeby uratować tą osobę. Więc nie rozumiem czemu się od niej odwracają tym bardzie, że jest cały czas podkreślane jaki ten dar jest cenny, że rody mają na usługach takie osoby, które nie jednemu uratowały życie. Ogólnie książka fajna i chętnie przeczytam kolejny tom ale mam nadzieję, że autorka bardziej się do niego przyłoży.